Малюнак парома на Дняпры (“На пяцьдзесят вёрст выгінастага рэчышча быў толькі адзін паром...”). Вераб’іная ноч на пароме (“Жудасны чалавек сядзеў перад Горавым...”) Прыезд жонкі інсургента Усяслава Грынкевіча (“... я вязу памілаванне. Будзьце літасцівы...”). Пераправа праз навальнічную раку (“Шкарлупінку кідала ў правалы паміж хваль...”). Роспач спазнення (“Спазнілася хвілін на дзесяць...”). Дуэль Горава і Пора-Леановіча (“Капітан Пора-Леановіч, вы нягоднік”). Развітанне ўдавы Усяслава Грынкевіча і Горава (“Дай бог, каб мае ўнукі ніколі не варагавалі з вашымі”)